W historii polskiego mennictwa w większości przypadków łatwo wskazać numizmaty, które były tymi „pierwszymi”, jak np. pierwszy trojak z 1528 r., pierwszy ort z 1608 r. etc. W przypadku pieniądza dominialnego, dzięki pracy Tadeusza Kałkowskiego „Tysiąc lat monety polskiej” za najstarszy polski pieniądz dominialny uważany jest żeton Elżbiety z Bobolusk. Czy jednak temu numizmatowi faktycznie słusznie należy się to miano?
Wskazany żeton po raz pierwszy został odnotowany w literaturze pod koniec lat 30-tych XIX w pierwszym tomie „Gabinetu medalów polskich…” Edwarda hr. Raczyńskiego, który umieścił go pośród medali wybitych za panowania Zygmunta II Augusta[1]. Opisując przedmiotowy numizmat autor wskazał, że wymieniony w napisie otokowym najwyższy pisarz to Alżbieta z Bobolusk (bo mógł posiadać żeńskie imię) lub, co bardziej prawdopodobne, Alżbieta była żoną owego najwyższego pisarza. Dodatkowo E. hr. Raczyński stwierdził, że nie jest w stanie określić pochodzenia tego numizmatu, jednak posiłkując się herbarzem Niesieckiego, przywołał ród Boboleckich, którzy mieli swój majątek w ziemi poznańskiej.
Zastępczy 